Al meer dan vijfentwintig jaar probeert Anselmus Poneli een project te vinden voor zijn Beeldende Architectuur. Vooral zou hij graag met beeldende kunstenaars en nieuwe technieken gevels willen ontwerpen die de concurrentie met de historie aankunnen. Tot op heden is er nog geen partij die dit aandurft.
Beeldende Architectuur staat altijd voor een verhaal, voor inhoud. Daardoor is ze per definitie afwijkend van het bestaande, terwijl ze zich toch voegt in de omgeving. Een nieuw gebouw moet volgens Poneli altijd de kwaliteit van het geheel verbeteren. Soms is Beeldende Architectuur daardoor conceptueel van aard, bijvoorbeeld in uitbreidingsgebieden, soms gedetailleerder zoals in centra. Bijzondere architectuurprojecten vallen per defintie onder de noemer Beeldende Architectuur omdat ze kunstzinnig zijn.
De inhoud van de vormtaal is bij studio Poneli veelvuldig gekoppeld aan zijn Toekomst Manifest(2012), een lijvig boekwerk waarin gezocht wordt naar een nieuwe rode draad voor de toekomst.
Recent schreef Poneli Beeldende Architectuur (2016). Hierin onderstreept Poneli dat er iets grondig mis is met de hedendaagse architectuur. Net als onze zakelijke wereld bevat ze te weinig gevoel, romantiek en visie op het leven. Vooral de gebouwde omgeving van na WOII is van een ondermaatse kwaliteit. Er is geen beleving en samenhang. We bouwen geen monumenten meer zoals kathedralen en een stadhuis van nu is niet te vergelijken met een historisch. Het ene lijkt gebouwd voor de eeuwigheid, het andere vinden we na vijftien jaar spuuglelijk. Dezelfde kloof gaapt tussen hedendaagse-, en historische boerderijen, hedendaagse- en historische kantoren, bij fabrieken, bij stedelijke architectuur en bij villa’s. Eigentijdse architectuur kan fantastisch zijn maar de doorsnee is van een te laag niveau. Het komt teveel neer op vierkante meters aangekleed met eigentijdse materialen. Mode-architectuur noemt Poneli dit, hetgeen volgens hem haaks op duurzaamheid staat. Een nieuwe stad als Dubai waar het ene bouwwerk nog gekker is andere, kan niet op tegen Parijs of Amsterdam. Er ontbreek een ziel, een positieve kijk op hoe we goed kunnen samenleven. Op deze website enkele schetsen en maquettes vaak van vijfentwintig jaar geleden, alsmede enkele projecten die met enige moeite onder deze noemer kunnen vallen.
